"The only good Indian is the death Indian/อินเดียนที่ดีคืออินเดียนที่ตายไปแล้ว"
หลังจากอ่านได้วันละบท 2 บท ก็ได้ปิดฉากเล่มนี้ค่ะ
Bury my heart at Wounded Knee/ฝังหัวใจข้าไว้ที่วูนเด็ดนี ผลงานของ Dee Brown แปลโดย ไพรัช แสนสวัสดิ์
เล่าถึงประวัติศาสตร์การรุกรานอินเดียนชนเผ่าต่างๆ ของคนขาวจากฝั่งยุโรป ตั้งแต่ปี 1860-1891 ตรงผืนแผ่นดินที่ตอนนี้เป็นประเทศสหรัฐอเมริกา ดินแดนแห่งเสรีภาพ!
ทั้ง 19 บท จะไม่มีตอนไหนเลยที่จะทำให้คุณไม่รู้สึกหดหู่ใจ หากได้อ่านจบก็จะเห็นถึงกิเลสของมนุษย์ที่มีพื้นฐานของความโลภ ความอยากได้เกินพอดี การดูถูกคนอื่น จนสุดท้ายไปจนถึงการหมายเอาชีวิต ซึ่งดูเหมือนจะไร้ความหมายสำหรับผู้ที่มีอาวุธเหนือกว่า และมีกำลังมากกว่า ด้วยการใช้วิธีที่บางครั้งก็โหดเหี้ยมเหนือคำบรรยาย (อ่านบางบทแล้วต้องหยุดพักเลย) ฝ่ายอินเดียนได้หาทางเจรจาหลายต่อหลายครั้งเพื่อตนเองจะได้อยู่อย่างสันติ และมีที่ทางเป็นของตนเอง แต่หนังม้วนเดิมก็ฉายอยู่ตลอดเวลา จบลงด้วยการไม่ทำตามสัญญาของคนขาวและรัฐบาลอเมริกัน
หันมาดูตอนนี้ มนุษย์ก็ยังมีความขัดแย้งที่มีพื้นฐานจากความโลภ ถึงแม้โลกเราหมุนไป ทุกอย่างดูเหมือนเจริญขึ้น แต่จิตใจของมนุษย์ดูแล้วไม่เคยจะวิวัฒน์เลย
เล่มนี้ทำให้นึกถึงประโยคนึงในวอลเดนของคุณธอโรค่ะ
"ไม่มีสงครามใดจะก่อกวนมนุษย์ ในเมื่อเพียงชามไม้เท่านั้นซึ่งเป็นที่ต้องการ"
Comments