ผลงานของ Tony Wagner
อ่านเล่มนี้แล้วชอบ เลยขอรีวิวหน่อยค่ะ
ผู้เขียนเขียนถึงทักษะเพื่อการอยู่รอด 7 ประการดังนี้
1. การคิดเชิงวิเคราะห์และการแก้ปัญหา
2. การร่วมมือกับเครือข่ายต่าง ๆ และการนำด้วยการจูงใจ
3. การปรับตัวและความคล่องแคล่วว่องไว
4. การคิดริเริ่มและการเป็นผู้ประกอบการ
5. การเข้าถึงข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูล
6. การสื่อสารทั้งการพูดและการเขียนอย่างมีประสิทธิภาพ
7. การใฝ่รู้และมีจินตนาการ
ส่วนตัวเห็นด้วยบางข้อ และอยากเพิ่มเติมข้อที่ 8 ค่ะ คือ การเป็นผู้ฟังและผู้ตามอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะส่วนใหญ่เรามีปัญหาเรื่องการฟัง ลองสำรวจตัวเองดูนะคะ ว่าตอนเราคุยกับคนอื่น เราฟังมากน้อยแค่ไหน และเราอยากพูดแทรกเรื่องของเราไหม ส่วนทักษะการเป็นผู้ตาม คิดว่าสำคัญ ถ้าโลกนี้มีแต่ผู้นำ น่าจะแย่แน่เลยค่ะ
หลัก ๆ ของเล่มนี้คือไปสัมภาษณ์เหล่านวัตกร (ผู้มีความคิดไม่เหมือนใครในเชิงสร้างสรรค์-ผู้รีวิว) ผู้มีอายุระหว่าง 20-32 ปี ที่ผู้ใหญ่ (บางคน) คิดว่าเป็นรุ่น “ไม่เอาถ่าน” ได้ข้อมูลตามนี้ค่ะ
- เด็ก ต้องเริ่มจากเล่น หลงใหล และให้เค้าหาเป้าหมายที่เค้าชอบหรืออยากทำให้เจอ ดังนั้น free time สำคัญมาก (แบบที่ไม่มีอินเตอร์เน็ต) เพราะเค้าจะต้องรู้สึก “เบื่อ” ก่อนที่จะคิดไอเดียอะไรออกมาเพื่อทำให้ตัวเองไม่เบื่อได้
- พ่อแม่ ต้องมีบทบาทในการสนับสนุนลูก คำนี้พูดง่ายแต่ทำยากนะ เพราะขอบเขตการสนับสนุนจะเป็นเท่าไหน มากน้อยต่างกันตามสไตล์พ่อแม่แต่ละบ้านเลย เช่น ถ้าลูกขอเล่นเกมคอมพิวเตอร์ พ่อแม่มีกฎยังไงบ้าง ไปจนถึงถ้าลูกบอกว่าไม่อยากเรียน แล้วพ่อแม่จะทำยังไงดี จะบอกให้ลูกทน ๆ เรียนไปให้จบก่อน หรือให้ลูกหยุดเรียน บอกเลยว่าเล่มนี้ พ่อแม่ (ผู้กล้า?) ส่วนใหญ่ให้ลูกหยุดเรียน แล้วไปทำสิ่งที่ตัวเองชอบมากกว่าค่ะ
- ครู/อาจารย์ จากเล่มนี้ เหล่านวัตกรบอกเลยว่าครู/อาจารย์ และโรงเรียน/มหาวิทยาลัยน่าเบื่อ วิชาเรียนไม่น่าสนใจ แต่จะมีครูบางคนที่สวนกระแส (ขวางโลก?) ที่คอยจุดประกายให้เด็ก ๆ สามารถค้นหาตัวเค้าและสิ่งที่เค้าชอบได้ค่ะ
ดังนั้น การจะบ่มเพาะสร้างเด็ก 1 คนให้มีความสุข หลงใหลในสิ่งที่เค้าทำไปจนถึงมีไอเดียเปลี่ยนโลกได้ คงต้องเกิดจากเด็กผู้ที่ชอบเล่น พ่อแม่ผู้มีความกล้า และครูผู้ขวางโลกค่ะ
ส่วนตัวกำลังทำ 2 อย่างหลังอย่างตั้งใจค่ะ
Comentários