อ่านแล้ว ก็คิดว่า "โอ้ มนุษย์หนอ" เลยค่ะ มีอารมณ์ของความหม่นมาครบ ความลังเลในความคิด ความระแวง ความอิจฉา อ่านแล้วเหมือนจิบกาแฟดำขมๆ แต่ได้ความรื่นรมย์ตอนท้ายค่ะ
ผลงานของ Fyodor Dostoyevsky
สิ่งที่ชอบคือ เล่มนี้มีความร่วมสมัยมากๆ โดยเฉพาะประโยคนี้
"ผมให้เงินคนยาม 10 โคเป็ค แล้วถามว่านายทหารผู้นั้นพักอยู่ชั้นไหน พักอยู่คนเดียวหรือว่าอยู่กับใครและเรื่องอื่นๆ อีกเยอะแยะ...รวมความแล้ว เราจะสามารถสอบถามจากยามได้ทุกเรื่องน่ะแหละ"
เป็นอีกเล่มที่แนะนำค่ะ
Comentários