The man who mistook his wife for a hat/ชายผู้เห็นภรรยาเป็นหมวก

เป็นเล่มที่รวบรวมเคสคนไข้ทางสมองทั้งแบบขาดและเกินของคุณหมอ Oliver Sacks

ตั้งแต่ ดร.พี ที่ตาเค้ายังเห็นอยู่ อธิบายลักษณะของสิ่งของต่างๆ ได้ว่าเป็นอย่างไร แต่ไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร จิมมี ผู้ที่ความทรงจำของเค้าหยุดอยู่ที่ปี 1945 เค้าไม่สามารถจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นได้เลย หรือจำได้น้อยมาก กลุ่มคนที่มีอาการทูเร็ตต์ คุณยายอายุ 90 ปี ที่อยู่ดีๆ ก็มีอาการกระดี๊กระด๊า ปึ๋งปั๋งขึ้นมา (ส่วนตัวชอบเรื่องนี้มากๆ อิอิ) เพราะเกิดการติดเชื้อซิฟิลิสที่ตัวเองเคยทำงานอยู่ในซ่องตั้งแต่สมัยสาวๆ! รวมไปถึงกลุ่มคนที่มีอาการออทิสติก

ส่วนตัวชอบเนื้อหาเล่มนี้เลยค่ะ ถึงแม้ว่าเขียนตั้งแต่ปี 1985 ได้ความรู้เพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับผู้ที่มีความผิดปกติทางสมอง และในปัจจุบันเราสามารถเชื่อมโยงพันธุกรรมกับอาการผิดปกติเหล่านี้ได้มากขึ้น อย่างไรก็ตาม โรคและอาการเหล่านี้ เกี่ยวข้องกับยีนหลายยีน จึงทำให้ไม่สามารถรักษาได้อย่างง่ายดายค่ะ และตอนนี้ เหมือนว่ายิ่งรู้เยอะ ก็เหมือนจะยิ่งรู้ว่าเราไม่รู้อะไรเท่าไหร่เลยค่ะ

อีกประเด็นที่ได้จากเล่มนี้คือ มีหลายจุดเลยที่คุณหมอเองก็กล่าวถึงว่า คนเหล่านี้เป็นผู้มีพรสวรรค์ไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง เช่น เป็นนักดนตรี จิตรกร นักคณิตศาสตร์ นักเขียน และคนไข้ของคุณหมอก็กลับบอกเองว่าไม่ได้อยากกลับไปเป็นแบบ “ปกติ” เพราะภาวะแบบนั้นทำให้ชีวิตของเค้าขาด “รสชาติ” มีบางคนแบบว่าขอกินยาเพื่อกดอาการในวันธรรมดาเพื่อให้ทำงานได้ และหยุดยาในวันหยุด เพื่อรักษา “รสชาติ” ในชีวิตของเค้าค่ะ

จริงๆ ว่าไปแล้ว อัจฉริยะที่เรารู้จัก ที่ขับเคลื่อนโลกใบนี้ส่วนใหญ่เลย ก็มีความผิดปกติอยู่บ้างนะคะ นับตั้งแต่ ไอสไตน์ นิวตัน เทสลา แนช บีโธเฟน เฮสเส คาฟคา เฮมมิงเวย์ แวนโกะ ฯลฯ

อ่านจบ ก็ได้ใจความว่า โลกนี้ไม่มีคนปกติค่ะ ขาดๆ เกินๆ บ้าง และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ก็น่าจะทำให้ชีวิตมีรสชาติดีค่ะ