The Overcoat/เสื้อโค้ต

อ่านเล่มนี้จบ ก็สงสัยว่าทำไมตัวเองเพิ่งมาอ่านงานของโกกอล

ผลงานนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1842 ล่วงเลยมา 180 ปีแล้ว เรื่องเหมือนเพิ่งเขียนเมื่อวานเลยค่ะ

ผลงานของ Nikolai Gogol แปลโดย ไชยันต์ รัชชกูล

เนื้อเรื่องเล่าถึงผู้ชายธรรมดาค่อนไปทางยากจนคนหนึ่ง ทำงานเป็นเสมียนคัดลอกสำเนาที่หน่วยงานนึงที่มิได้เอ่ยชื่อ ชายผู้นี้ทำงานอย่างขันแข็ง ท่ามกลางเพื่อนร่วมงานที่ชอบล้อเลียนเขาเรื่องรูปร่างหน้าตาเรื่อยไปจนถึงเสื้อผ้า

อยู่มาวันหนึ่ง "เสื้อโค้ต" ของชายผู้นี้ขาดจนซ่อมไม่ได้แล้ว ช่างก็บอกให้ตัดใหม่ ด้วยราคาที่เค้าพอเอื้อมถึง แต่ก็ต้องแลกกับการอด (หลาย) มื้อกินมื้อ

สุดท้ายเค้าได้เสื้อโค้ตตัวใหม่ เหตุการณ์กลับกลายจากหลังเท้าเป็นหน้ามือ ชายผู้นี้มีความสุขมาก เพื่อนๆ ต่างชื่นชม จนถึงจัดปาร์ตี้ให้ แต่แล้วก็มีคนร้ายมาขโมยเสื้อโค้ตตัวใหม่ของเค้าไป ชายคนนี้แจ้งตำรวจ เหตุการณ์ไม่คืบหน้า

มีคนแนะนำให้เข้าทาง "บุคคลสำคัญ" แต่แล้วก็โดน "บุคคลสำคัญ" วางก้าม ไล่ตะเพิดออกมา "คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร" (คำถามคลาสสิค)

สุดท้ายชายผู้นี้ไม่ได้เสื้อโค๊ตคืน และตรอมใจตาย กลายเป็นผีขโมยเสื้อโค้ต (ชอบช่วงนี้มาก แนวแฟนซี ผีจามเพราะยานัตถุ์!)

ตราบใดที่เรายังหลงใน "วัตถุ" ว่าให้ความปลอดภัย ชื่อเสียง และการยอมรับ ตราบนั้น "เสื้อโค้ต" ของโกกอล ก็จะยังไม่มีวันมอดไหม้อย่างแน่นอน

"We all come out from Gogol's overcoat" ดอสโตเยฟสกีได้กล่าวไว้