เล่มนี้ ฟินเลยค่ะ สำนวนของผู้แปล อาจารย์สดใส ดีงามสุดๆ เลยค่า
บุตรของพราหมณ์ผู้นี้ ค้นหาทางที่จะหลุดพ้นเหลือเกิน เพื่อที่จะไปถึงจุดๆ นั้น สิทธารถะทำทุกวิถีทางตั้งแต่เป็นพราหมณ์ท่องบทโศลกได้ทุกบท เป็นสมณะจนถอดจิต สะกดจิตผู้อื่นได้ ได้ฟังคำสอนและสนทนากับพระพุทธเจ้า เป็นพ่อค้าเริงโลกีย์ เป็นพ่อคน เหล่านี้ก็ยังไม่ทำให้สิทธารถะหลุดพ้น ใจเค้าขึ้นลงอยู่ตลอดเวลา ทั้งหมดนี้มาจบลงตรงที่สิทธารถะมาเจอกับชายผู้แจวเรือข้ามแม่น้ำ ผู้ที่ไม่เคยเห็นว่าแม่น้ำเป็นอุปสรรค ผู้ที่บอกให้สิทธารถะฟังเสียงแม่น้ำ
บทสุดท้าย โควินทะ คือ พีคของเรื่องค่ะ หนทางหลุดพ้นจริงๆ แล้วอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย
ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นที่กล่าวถึงเป็นอย่างมาก อ่านแล้วอิ่มจิตของแท้ค่ะ
อ่านจบแล้ว ก็แนะนำให้ฟังเพลง ทะเลใจ ต่อนะคะ ได้อารมณ์กำลังดีค่ะ
"ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข"
Comments