รอบนี้มาว่าด้วยผลงานของคุณกาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซค่ะ
ส่วนตัวชอบทั้ง 3 เล่มเลย หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว รักเมื่อคราวห่าลง ว่าด้วยความรักและบรรดาปิศาจ แนวการเขียนทั้ง 3 เล่ม ยังคงความเป็นสัจนิยมมหัศจรรย์เหมือนกัน คือเขียนทีเล่นทีจริง บางจุดก็พิลึกพิลั่น พาให้ชวนหัวกับเรื่องราวเหลือเชื่อที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้ในชีวิตจริง บางจุดก็พาให้หัวเราะออกมาด้วยความตลกร้าย บางจุดก็เหมือนเชื่อมกับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ได้อย่างลงตัว
ดีกรีความแซบที่ตัวเองสัมผัสได้คือตามนี้ค่ะ หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว (1967) > รักเมื่อคราวห่าลง (1985) > ว่าด้วยความรักและบรรดาปิศาจ (1994)
หากจะถามว่าอ่านเล่มไหนก่อนดี ส่วนตัวคิดว่าเล่มไหนก่อนก็ได้ แต่ถ้าเริ่มจาก หนึ่งร้อยปีก่อน อาจจะต้องเตรียมใจรับกับความพิลึกพิลั่นมากที่สุดค่ะ เพราะถ้าอ่านหนึ่งร้อยปีจบได้แล้ว ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะอ่านเล่มไหนไม่ได้อีกแล้วค่ะ 😁
รักเมื่อคราวห่าลง เล่าถึงชีวิตรักที่ไม่สมหวังของชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ถูกกีดกันโดยพ่อของฝ่ายหญิง จนในที่สุดฝ่ายหญิงก็ได้แต่งงานกับนายแพทย์หนุ่ม รูปงาม มีฐานะแทน ระหว่างทางของชีวิตของคนทั้งสอง ฝ่ายชายผู้อาภัพรัก ก็ได้หลับนอนและเป็นชู้กับหญิงหลายคน ส่วนฝ่ายหญิงก็ทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีแก่นายแพทย์ จนอยู่มาวันหนึ่ง นายแพทย์ซึ่งเข้าสู่วัย 80 ก็มาตกต้นไม้ตายเพราะไล่จับนกแก้ว ถ่านไฟเก่าของคู่รักจึงได้คุกรุ่นอีกครั้งเมื่ออายุของทั้งคู่ล่วงเกินไปกว่า 70 ปี
"ศตวรรษที่แล้ว ฉันกับชายผู้น่าสงสารคนนั้นถูกชีวิตทำร้ายเอาแสนสาหัสเพราะเรายังเด็กเกินไป แล้วตอนนี้พวกนั้นยังจะมาทำอย่างเดิมอีกเพราะเราแก่เกินไป"
ว่าด้วยความรักและบรรดาปิศาจ เล่าเรื่องราวของเด็กหญิงเซียร์บา มาเรีย ที่โชคร้ายซ้ำซ้อนตั้งแต่โดนหมาบ้ากัด แล้วทุกคนรอบข้างก็กังวลว่าเธอจะต้องตายด้วยโรคนี้ แต่จนแล้วจนเล่า เธอก็ยังไม่เกิดอาการ แล้วมาวันหนึ่ง "เหมือน" ว่าเธอจะมีไข้ พ่อของเธอก็ตื่นตูมให้ทั้งหมอจริง หมอเถื่อนมารักษาแบบผิดๆ ถูกๆ จนกระทั่งไปถึงมือของผู้คนในวงการศาสนา ซึ่งมั่นใจว่าเธอมีปิศาจสิงอยู่ ถึงแม้ว่าช่วงเวลาแห่งการรักษา เธอได้พบรักกับบาทหลวง แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยเธอเลย พวกเขาทำกับเธออย่างโหดร้ายทารุณ และผู้คนเหล่านั้นก็กลายเป็นปิศาจเสียเอง
Comments